Producindo Planta

Fai un tempo regaláronlle a miña nai unha Aloe vera, agora está chea de fillos e decidín investigar sobre as características desta planta e a súa forma de cultivo.
A Aloe vera é unha planta que soporta moi ben a falta de auga e é moi resistente ás pragas. Debese evitar o exceso de auga e as temperaturas inferiores de 10º.
O seu cultivo soe facerse en solos areosos e lixeiramente ácidos, cun bo drenaxe, deixando unha distancia de 2 metros entre plantas para evitar que as súas largas raíces se enreden e que se quiten recursos. A reprodución é por estolóns e preferiblemente en outono e nunca en inverno. Non é imprescindible regala pero se se fai pode chegar a recollerse dúas veces ó ano.
Cando o cultivo é doméstico, como no meu caso, e mellor empregar macetas de barro con 2 dedos de grava,que serve de drenaxe, no fondo e o resto de terra e turba a partes iguais. É unha planta que se reproduce por fillos que lle nacen ó redor, e deben separárselle cando teñan unha altura duns catro dedos. A separación pode facérselle cos dedos, buscándolle o punto de unión entre a nai e o fillo, ou sacándoa totalmente da maceta separándoa con máis precisión e coas súas raíces. Unha vez separados debemos esperar 2 semanas antes de plantalos para que lle sequen as súas feridas, pero sen expoñelos ó sol. Cando se plantan, cóbrese ata o nacemento das follas, e agardase un par de semanas para empezar a regalas dandolle tempo así a que cicatricen as feridas que se lle puideron ocasionar no transplante.

·A Aloe é o ingrediente de moitos produtos de beleza porque penetra nas tres capas da pel, eliminando bacterias e reducindo os depósitos de graxa que tapan os poros.
·A acción dos nutrientes, minerais, vitaminas, aminoácidos e encimas, estimulan a rexeneración das novas células.
·Úsase en cremas para hidratar e para previr enrugas, en locións para despois do afeitado, despois da depilación evita erupcións, grans e roxeces.
·Elimina manchas do sol na pel
·Etc.

Espero que vos sirva de axuda esta información e eu espero poder chegar a transplantar os fillos porque, non sei se aprecia claramente nas fotos, pero creo que a nosa planta levou unha dose demasiado elevade de auga e creo que nos está morrendo. Isto pasounos por non informarnos primeiro dos coidados que ten que recibir, xa que sempre damos por suposto que todas as plantas teñen as mesmas necesidades e non é así.

Parte desta información foi sacada dun artigo da revista dixital Jardin actual.

A natureza é sabia. Demostrounolo durante séculos e segue facendoo agora.

As flores e plantas coas que decoramos as nosas casas non están só para facelas mais bonitas... Os benefícios que reportan estes seres vivos son indispensables para a nosa saúde, o noso estado de ánimo e, en xeral, para manter unha calidade de vida dunha forma sinxela e natural.

As suas propiedades físicas e químicas traen consigo moitas vantaxes. Pero, para desfrutar delas, o primeiro que temos que facer é incluílas nos nosos fogares.

Renovan a calidade do ar

Unha das principais actividades que realizan as plantas, é a filtración do ar a través dun proceso vital chamado fotosíntese: o dióxido de carbono é absorbido e transformado en osixéno que, de novo, será expulsado ao exterior, renovando asi a calidade do ar.

O ciclo habitual da fotosíntese levase a cabo pola mañá, xa que as plantas aproveitan a luz solar para dita actividade.

Pero existen outros grupos de plantas pertencintes a ambientes calurosos, que invirten a orde e realizana pola noite. Éste é o caso das orquídeas e as bromeliáceas. Polo tanto , é aconsellable que se combinen ambas clases para desfrutar do ciclo as 24 horas do dia.

Humidifica o ambiente
Unha planta incrementa a humidade no ar. Isto nos beneficia porque contribue a que manteñamos as nosas mucosas, a gorxa e a pel ben hidratadas. Asimesmo, evita que padezcamos outros males derivados dun ambiente seco como son a tose ou a irritación da pele.

Raphis Marantha, aumenta ata un 5% o nível de humidade no ar.

Limpian a atmosfera

Son un remédio natural contra a polución: absorben gases nocivos e partículas químicas como fume do tabaco, o benceno (tamén existinte nos cigarros) ou o tricloroetileno (pegamento de aerosol). Estes contaminantes son procesados pola planta e transformados en nutrientes, coa axuda dunhas bactérias que se atopan na raiz. Para conseguir uns resultados palpábles, é necesário facerse cun grupo de distintas espécies.

Remece o fume, microorganismos patógenos, volátis... e capta o pó, reducindo a sua presenza no ar até un 20%. Grazas a esta limpeza, a sensazón de fatiga que experimentamos, como consecuencia dunha atmosfera cargada, diminue.

Mellora o ánimo e o benestar.

Ter plantas na casa ten efectos psicolóxicos e anímicos positivos. O contacto que manteñas con éstas, non determinará ditos efectos, pois serán favorables tanto se as contemplas como se traballas con elas. Ainda que coidalas, e conseguer bos resultados, e unha gran satisfaccion para engadir a longa lista de beneficios.

Reducen o teu estrés, relaxaten e animante. Incrementan o nível de concentración e comprensión, ainda que so sexa pola tranquilidade que aportan. Ademais, creese que un enfermo se recupera mais rápido e mellor en presenza de flores e plantas.

A sua inclusión nas nosas vidas influe tanto e tan positivamente que as empresas están introducindoas nos seus lugares de traballo para quitar partido dos seus benefícios.

Psicoloxicamente resultan ser un estimulante san e natural. Delas derivaron a cromoterapia e a aromaterapia, técnicas que ratifican a influéncia dos arrecendos e as cores, ademais das funcións físicas e químicas das plantas, estimulan e crean unha sensazón de benestar nas persoas...

E é que velar pola saúde das plantas non é só un ben que facemos á natureza. Todos saímos gañando.

-Familia: Plumbaginaceae
-Nombre latín: Armeria pubigera
-Nombre común: Herba de namorar, Hierba de enamorar

É unha planta leñosa de folla perenne que se caracteriza por posuir as flores en capitulos normalmente de cor branca ou rosa claro, medra formando pequenos matos, o seu habitat fundamental son os roquedos graniticos e ocasionalmente podemolas atopoar en areais sempre próximos ao mar.
É unha planta agradecida xa que soporta ventos fortes e ambientes salobres. As súas follas, estreitas e liñais, son dunha cor verde intensa. A súa floración ten lugar no verán, entre os meses de maio e xuño e ás veces durante o outono.
Tamen se pode empregar como planta ornamental en xardíns, como tapizante de solos pobres e areosos ou para cubrir espazos entre rochas. Entre as variedades máis cultivadas destacan a Armeria maritima alba, de flores brancas, e a Armeria maritima vindictive, de flores rosa vivo.
A súa reprodución ten lugar no verán. A herba de namorar espállase por esquexes ou por división de matas a comenzos da primavera
Di a lenda que se arrancamos unha flor dela e a gardamos no bolsillo da persoa que queres sin que ela se de conta,consuiges que se namore de ti.

A arte dos bonsais orixinouse en China fai uns 2000 anos .Os bonsáis son símbolos de eternidade e representan a ponte entre o divino e o humano, o ceo e a terra.
É convinte cultivalos no exterior durante todo o ano. No caso das especies tropicais estas han de protexerse das baixas temperaturas introducindoas nun invernadero ben iluminado.

REGO

Solo se regará cando a superficie da terra esté seca, deberemos regar a fondo, e decir ata que a auga saia polos buracos de drenaxe ,pero de todas formas teremos coidado xa que estes arbores son sensibles as acumulacions excesivas.
O rego vai a depender da época do ano. A auga empregada estará templada e terá Ph entre un 5´5-6´5.
É importante non expoñer o bonsai ó sol despois de regalo xa que as gotas de auga actúan como lupa ante o sol e poderían chegar a queimar as follas.


PODA
A poda é un proceso que consiste en eliminar aquelas partes vexetais que non son necesarias, que non resultan esteticamente agradables ou que dificultan a produción. Para a correcta poda dun bonsái seguiremos os seguintes pasos:
1)Pensar a forma que lle queremos dar a arbore.
2)Cortar as ramas do tronco.
3)Cortar as ramas antiestéticas.
4)Cortar as ramas que crezan en dirección ó solo.
5)Cortar as ramas que crezan dende un mismo punto.
6)Cortar as ramas resquebrajadas.
7)Cortar as ramas que se agrupen dende un mismo punto.
8)Deixar crecer o espesor das follas e modelalo de vez en cando.


ABONO

O abono máis adecuado é o organico sólido .Debese abonar sobre todo durante o periodo de crecemento e formación de xema s.Durante o periodo de reposo vexetativo é preciso deixar de abonar salvo que sexa un cultivo de interior .Non se deberán abonar plantas enfermas ou débiles, nin durante os trinta días posteriores a un transplante ou a unha poda.

TRANSPLANTE

Para realizar un transplante correcto deberemos escoller o periodo adecuado para que a planta non se resinta demasiado .Os recipientes dos bonsáis teñen uns buracos no fondo que impiden que se estanque a auga ,por eso antes de empezar deberemos colocar unha malla sobre eles co obxeto de que o sustrato non se escape.
A continuación cortaremos sobre 40 cm de alambre que enroscaremos ó redor dunha varilla metálica ;dende a parte de abaixo do recipiente introducese o alambre entre os buracos da malla e xirando o recipiente para que se pegue ó fondo .Agora xa podemos introducir no recipiente a primeira capa de terra.
Unha fase importante e delicada da operación de trasplante é a limpeza e examen das raíces da planta ca que se traballa. Hai que distinguir cáles eliminar porque estean mortas ou porque se engrosen en exceso.
Unha vez limpias as raíces colocaremos o bonsái no recipiente . Finalmente con gran delicadeza anclaremos co alambre o aparato radicular da planta, recubrindoo na súa totalidade con terra e por último regaremos.