13/12/08

¡Chegou o nadal!

0 comentarios

As flores navideñas simbolizan a esencia verdadeira da festa.

Así as flores de cores brilantes reflicten a ledicia, contrastada co verde, que simboliza o triunfo, a lonxevidade e a inmortalidade, pois representa a abundancia da natureza nos bosques e campos, e isto tráenos a esperanza e tranquilidade.
Cada flor típica do nadal ten unha importancia simbolica e xoga un determinado papel:

•As “rosas do nadal”: (Helleborus niger)
Os “Eléboros” son plantas famosas en Inglaterra, as veces tamén chamadas “rosas do inverno” ou “da neve”. Florece naturalmente nesta época nas montañas de Europa Central.
A ela van ligadas diversas lendas vinculadas co nacemento de cristo.
•O Acivro: (Ilex aquifolium)
É unha das plantas máis importante nesta época. Non só asociado ó cristianismo, se non tamén cos romanos e ó islam.
En todas estas culturas considérase símbolo da boa sorte e da masculinidade.
Orixinario de todo os países do entorno mediterráneo, trátase dunha especie protexida en Europa. Os seus bonitos froitos vermellos e as follas espiñosas de verde escuro intenso converterono nun adorno perfecto para decorar as casas durante a Pascua Navideña, unha tradición que terminou por mermar a súa presencia en gran parte do seu hábitat natural. Na Península Ibérica, atopámolo na metade norte, en bosques de coníferas e carballos.

•A Hedra: (Hedera elix)
Simboliza tres feitos; adhirese, prospera á sombra e é de folla perenne.
Tamén significa o amor verdadeiro e a fidelidade.




•O Muerdago: (Viscum album)
A tradición desta flor remontase a un orixe pagano, dos druidas celtas, que admiraban esta planta parásita, por carecer de raíces e aínda así permanecer sempre verde; crían que tiña poderes máxicos curativos, como antídoto para moitos velenos, para a fertilidade e para espantar ós malos espritos.
Tamén considerado símbolo da paz; e créese que os que se bicaron baixo muerdago na navidade teñen asegurada a boa sorte e a felicidade ó ano seguinte.
Medra preferentemente nas ramas de enciñeiros, pinos e carballos, no que a simple ollada parece unha madexa de talos en forma de pelota.
Por suposto, o muérdago pódese comprar xa cortado, en feiras navideñas, a míudo formando parte de pequenos ramos con outras plantas sempre verdes, e casi sempre con baias. Na antigüedade, o rito de cortarlo muérdago era respetuoso e complexo. A tradición decía que había que pedir permiso á planta antes de cortala, e que quen non o fixera ca debida reverencia sufriría todo tipo de males. Había que cortalo cando a lua tiña seis días, empregando unha fouce de ouro e evitando que caera o chan.

•A Flor de Pascua: (Euphorbia pulcherrima)
E unha das plantas máis importantes e vistas no nadal en todolos fogares.
(Algúns compañeiros xa falaron dela).
E nativa de Mexico, alí asociabana ca estrela de Belén, polo que se asociou ca estación navideña.
Chaman a atención as súas follas vermellas, que en algúns exemplares poden ser amarelas ou rosas, pero na realidade tratanse de brácteas, follas transformadas. Prácticamente todalas plantas que se venden nas floristerías europeas e de Norteamérica son exemplares de viveiro.

•Abetos ou pinos do nadal:
Parece ser que a tradición do uso interior do árbore do nadal comenzou en Alemaña e foise extendendo por toda Europa, adornandoos con todo tipo de obxectos decorativos.
Dependendo do lugar do mundo no que estemos, hai moitas clases de coníferas e de árbores que se empregan como "árbores de Nadal", entre outras, as piceas (Picea abies),os abetos e os pinsapos (Abies pinsapo)...
Tamén os hai artificiais.



•O rascacús: (Ruscus acoleatus)
Esta e outra planta típica da época, principalmente polo seu cor verde escuro e as suas baias vermellas. A súa consistencia coriácea fai que dure moito unha vez cortado ou podado e por isto atópase moitas veces en ramos.
O rascacús vendese de forma habitual en ramas cortadas. E de supoñer que se trate de ruscus de viveiro e non de ruscus salvaxe... pero, evidentemente, resulta difícil distinguir entre un e outro, á hora de adquirilo. Si ben non se trata dunha especie protexida, sempre e preferible que as polas para adornar procedan de exemplares de viveiro ou de podas de xardíns, para que estas chamativas plantas poidan seguir adornando os bosques e sigan sendo unha sorpresa para o camiñante, nestas datas.


Fontes:http://christmascarnival.com
www.Zonaverde.net
http://www.Plantasyhogar.com

Poinsetia

1 comentarios


Un ano máis, como de costume, xa merquei a miña flor de Pascua ou Poinsetia (Euphorbia Pulcherrima). Para min é un requisito indispensable, desde fai uns anos, mercar unha. Nesta ocasión merqueina en Arzúa, na Floristería do Agro. Atendeume unha moza encantadora (á que se me esqueceu preguntar o nome) que non tivo ningún inconveniente en dedicarme uns minutos do seu tempo e explicarme, de forma moi amable, que a Poinsetia era unha árbore no seu lugar de orixe pero que aquí se empregaba como flor de temporada. Para que se poña roxa necesita só dúas horas de luz ó día, que é o que lle fan nos viveiros para que cheguen así ó mercado. Díxome que se lograba tela viva para o ano que ven, que non vai ser o caso, as súas follas serían verdes a non ser que lle fixese como no viveiro. Tiña tres variedades: a roxa, que foi pola cal me decantei, a branca e a roxa con follas jaspeadas tamén en roxo (manchas roxas). Comentoume que era unha planta que sangraba moito ( savia branca e leitosa) se se lle producía algún tipo de ferida ou simplemente ó arrancarlle as follas cando estas están murchas,custándolle moito cicatrizar. Polo tanto, é mellor que lle caian as follas de forma natural ou quitarllas cando estean secas, para que a planta non sufra. Debe ter un rego moi moderado e debería estar a unha temperatura duns 19-22ºC e sen cambio bruscos.
A planta que merquei ven en maceta e é un so pé moi ramificado dende o colo da raiz (como o resto das que tiña alí para vender), procede dun distribuidor de Tomiño, Pycflorga, que tamén teñe viveiros pero que non producen flor de Pascua.

A foto que vos mostro non é a da miña planta porque non teño neste momento a cámara para facerlla.



Quero darlle as grazas a moza da floristería polo ben que me tratou e por toda a información que me dou, a cal vos seguirei contando no seguinte post.

11/12/08

Flor de pascua

0 comentarios

Nas fechas nas que nos atopamos un dos símbolos mais típicos do Nadal aparte dos Abetos e milleiros de luces pola rúas son as flores de Páscua ou Poinsetia (Euphorbia Pulcherrima). Esta planta nestas datas é cando adquire o seu maior esplendor, grazas á floración que lle proporciona un vermello intenso, ideal para lograr unha perfecta ambientación de Nadal nas casas e como regalo no mes de decembro .
As follas da flor de Pascua son verde obscuro, aterciopeladas e cos bordes dentados. Estas combínanse con follas de outras cores, principalmente vermello, aínda que existen outras especies menos coñecidas de tons brancos, amarelos e rosados.
O que se identifica como a flor, pola súa forma de pétalos, son en realidade follas chamadas brácteas, que proporcionan o verdadeiro valor decorativo á planta.

É unha planta de interior de orixe mexicano( Oaxaca e Chiapas) que se pode conservar durante varios anos. Sen embargo, en España é frecuente que, tras a floración do Nadal se bote a perder debido que descoñecemos como coidala.
A floración producese no intervalo que vai desde o mes de novembro até xaneiro, polo que se aproveita con fins decorativos nestas datas . Durante este proceso, a planta necesita abundante luz, xa que en ambientes secos ou de escasa iluminación comezaría a desprender as súas follas
Se se quere conservar a planta durante un período de tempo maior ó de Nadal a planta ten que estar situada nun lugar con temperaturas constantes, de entre 16 e 21 ºC, e que non reciba correntes de aire , sempre son mais aconsellables os lugares iluminados, sobre todo, no período de floración. En outono, inverno e primavera non importa o efecto do sol directo, en verán convén evitar o.
Encanto ao rego, este debe de ser abundante o principio , pero coidando que a terra este seca antes de volvela a regar.
Outro dos coidados esenciais para conservar a súa beleza , é evitar rociar con auga as follas de cor vermello para que non se produzan manchas en elas e se decoloren.
Aínda que son plantas de interior, tras as datas do Nadal pódense trasplantar ao xardín ou a lugares onde non reciban excesiva luz solar, podendo chegar a formar un arbusto de até 5 m. , si se conservan nunha maceta, a súa altura máxima atopase en torno aos 50 cm.
Finalmente sinalar que a flor de Pascua debese podar en primavera, cando a planta xa non ten follas. Neste proceso débense deixar os tallos con unha medida de entre 6 e 8 cm. e suspender o rego até que saian as novas follas.
Fonte infojardin

10/12/08

Plantas de nadal

0 comentarios

O pasado domingo fun a unha feira na que ademáis de roupa tamén se comercializan flores. En concreto falei cunha parexa que tiña un posto. Comentáronme que eles antes tiñan unha tenda que atendían pola semana e os fins de semana poñían o posto, pero que por problemas económicos tiveron que deixar a tenda e agora só venden nos mercadillos (non só os domingos).

Pregúnteilles cales eran as prantas que máis se comercializában nesta época de nadal, ás máis típicas, e comentáronme que con diferencia eran o Abies sp. (Abeto de nadal) e a Euphorbia, tanto a variedade vermella como a branca (Flor de Pascua). Tamén estaban a vender prímulas e ciclamens.

Non posúen viveiro propio, contan cun invernadoiro no que prodúcen algunhas plantas como os crisantemos, Euphorbia, e algúnhas plantas de temporada; pero o resto (Abetos, rosais, frutais...) encarganas a un viveiro. Como levan moito tempo neste mundiño das plantas saben máis ou menos a cantidade de planta que venden e ademáis as árbores soen traelas por encargo.

Comentáronme como reproducen eles as Euphorbia.


  • Reprodúcenas por esqueixes collidos a finais da primavera. Cortan trozos non moi grandes (uns 10cm), elimínanlles as follas inferiores e impregnannlle a zona do corte con hormonas enraizantes. Plántanas en pequenas macetas individuais e colócanas no invernadoiro. Durante os primeiros días mantéñenas con gran humidade pulverizándoas, cobrenas cun plástico, e colócanlle unha luz intensa.

Aquí vos deixo algunhas fotos que quitei.

9/12/08

Excursión a unha planta de tratamento de setas

1 comentarios


A pasada semana fomos de excursión os alumnos do Instituto a unha empresa de tratamento, almacenaxe e comercialización de setas silvestres. A empresa chamase J. Xaneiro, está nas Brañas, Concello de Toques.Alí atendeunos unha señora moi amablemente e explicounos os procesos que lles fan alí as setas. O proceso de traballo da empresa é o seguinte:
A xente recolle as setas no campo, e levalas cara a este lugar, aquí cómpranlle as setas, pésanllas e as clasifican.
Posteriormente fanlles un tratamento de limpeza e clasificación por especies e categorías.
Logo as mandan cara Cataluña, Francia e Italia para alí vendelas. As veces teñen que almacenalas nunhas cámaras mentres non se mandan cara aló.
Cando se teñen que almacenar métense nunhas cámaras de frío, na primeira pasan pouco tempo e están a unha temperatura de 2- 3 º C e a na outra, a temperatura é de - 20º C. e é nela mantéñense máis tempo e e normalmente este último tratametno só se fai coas de 2ª e 3ª categoría.
Esta empresa tamén ten unha planta onde se fai un primeiro cociñado das setas, e o secado dalgunhas como por exemplo os Cantarellus tubaeformis pero segundo nos comentou a señora normalmente as venden ó natural.
Tamén nesta empresa fan tratamentos a outras vexetais como o secado de loureiro, fabas etc.
Esta excursión ten moita importancia dende o punto de vista da produción de planta, xa que á hora de producir planta debemos producir planta micorrizada, xa que nesta relación simbiótica, os participantes obteñen beneficio. Neste caso a planta recibe do fungo principalmente nutrientes minerais e auga, e o fungo obtén da planta hidratos de carbono e vitaminas que el por si mesmo é incapaz de sintetizar mentres que ela podelo facer grazas á fotosínteses e outras reaccións internas. As micorrizas son a asociación entre raíces dunha planta e o micelio dun fungo, de forma que a extensión do micelio participa na absorción de nutrientes para a planta. Ademais levar planta micorrizada ao monte pode darnos uns aproveitamentos a maiores da madeira, que si se fan ben e se xestionan de forma adecuada os rendementos poden ser elevados xa que hai setas que se pagan moi ben. En Galicia hai moitos viveiros que xa venden planta micorrizada como é o Viveiro Hifas da Terra.
Podedes ver as fotos que saquei.

Belas e perigosas

1 comentarios

A miúdo apreciamos a beleza das plantas e flores que nos rodean pero non pensamos nos riscos que pode entrañar o convivir con elas. Colocamos as plantas nas casas, no traballo, nos parques e xardíns,… sen pararnos a pensar en que non só son decorativas, se non que algunhas ocasións poden ser tóxicas e incluso bastante perigosas, podendo chegar a ser mortais. Deberíamos de coñecer os perigos que poden entrañar para poder previr posibles intoxicacións.

A continuación preséntovos unha serie de plantas moi fermosas e de uso moi habitual pero que teñen partes tóxicas:
Adelfa (Nerium oleander)
Partes tóxicas: é unha das plantas ornamentais máis con maior toxicidade, sobre todo as súas sementes.
Síntomas: a inxestión de follas e froitos provoca inicialmente vómitos intensos, diarrea, cefalea e alteracións visuais. Pode producir problemas cardíacos que poden levar á morte.

Acevo (Ilex aquifolium)
Partes tóxicas: as follas e os froitos
Síntomas: a inxestión produce vómitos, dor abdominal e diarrea. En casos extremos produce convulsión e pode incluso causar a morte.

Diefembaquia (Dieffembachia)
Partes tóxicas: a savia
Síntomas: se se chupa ou masca produce ardor e irritación na boca e garganta, con inflamación de lingua. Se se inxire, pode causar vómitos, diarreas e lexións do sistema nervioso.

Hedra (Hedera helix)
Partes tóxicas: o talo, as follas e os froitos.
Síntomas: a inxestión das flores e dos froitos produce malestar xeral, febre, diarrea, convulsións, coma e morte nalgúns casos.

Flor de Pascua (Euphorbia pulcherrima)
Partes tóxicas: toda a planta, especialmente a savia.
Síntomas: se se masca ou inxire pode producir irritación da mucosa bucal, náuseas, vómitos e diarrea.

Hortensia (Hydrangea macrophylla)
Partes tóxicas: a savia es lixeiramente tóxica.
Síntomas: irritación da mucosa oral, náuseas e vómitos pouco importantes.

Croton (Codiaeum variegatum)
Partes tóxicas: as follas
Síntomas: irritación de mucosas

Narciso (Narcissus)
Partes tóxicas: o bulbo
Síntomas: náuseas, vómitos, diarrea, tremores e convulsións. Se se inxire en grandes cantidades pode ser paralizante e causar a morte.

Filodendro (Philodendro scandens)
Partes tóxicas: as follas
Síntomas: irritación de mucosas, náuseas e vómitos.
Imáxenes das plantas citadas:




Fotos via internet
Información obtida dun artigo da revista Clara de outubro do 1993.
A pesares de todo isto, eu persoalmente non vou deixar de ter algunha delas na casa como as hortensias, os narcisos ou a flor de pascua, que mercarei como cada ano por estas datas. As plantas non son perigosas se se coñecen e se saben os seus riscos, para poder situalas e manexalas de forma adecuada.

HAPPY PLANTS

3 comentarios

HAPPY PLANTS é un producto ecolóxico para o cuidado e conservación de plantas e árbores, que permite manté-los en perfecto estado durante 30 dias sen necesidade de regalos nin abonalos .

Desenvolvido por unha empresa catalana, Laboratórios Diet Esthetic, é cen por cen natural e está composto por un 96,15% de auga e nutrientes en forma xelatinosa. Ao ser liberado sobre as plantas, éste vaise transformando gradualmente en líquido ao entrar en contacto coa actividade microbiolóxica natural do chan, desta forma a auga, os nutrientes e a própia celulosa que libera, son absorbidos polas raices das plantas de forma automática. proporciona auga e nutrientes por un período de até 30 dias, independentemente da temperatura ou humidade.


Durante estes últimos meses HAPPY PLANTS recebeu distintos prémios internacionais, incluindo o Galardón ao Mellor producto Non-Food na edición da PLMA Private Label Manufacters Association de Ámsterdam (selecionado entre os mais de 2.600 stands da feira), asi como o Prémio ao Mellor producto de Jardinería da GLEE de Birmingham, a principal feira mundial de jardinería (selecionado entre mais de 1.600 empresas procedintes de 50 paises).

Entre os motivos polos que se lle outorgaron os prémios figuran:

-É un producto moi inovador.
-Respeita o entorno medioambiental.
-É fácil e cómodo de usar.
-Non representa nengun risco par o usuário.
HAPPY PLANTS pode-se utilizar tanto para o cuidado de plantas de interior como de exterior. É un sistema ideal para oficinas, hoteis, bancos, zonas de difícil rego, isletas urbanas, medianas e tamén é a solución definitiva para féiras ou ausencias prolongadas das nosas casas.

Fonte HAPPY PLANTS

8/12/08

Xardíns Verticais

5 comentarios

O paisaxísmo vertical como o seu nome o indica, consiste en levar a natureza ao plano vertical, é dicir, que en lugar de facerse en horizontal, prazas, parques, xardíns e zoas verdes; faise isto mesmo pensando en vertical, con todos os requirimentos técnicos e alternativas que isto conleva. Sempre tendo en conta as necesidades das plantas para o seu bo desenvolvemento e aumentando así a cantidade de elementos verdes na cidade.

O paisaxismo vertical ten a posibilidade de estender os metros cadrados de pulmóns para a cidade, diminuír a radiación, reducir o consumo enerxético de edificios, lograr o control dos trocos bruscos de temperaturas no interior dos espazos, É unha estratexia que brinda a oportunidade de multiplicar a superficie vexetada do planeta, contribuíndo así a diminuír a temperatura e mellorar a calidade ambiental, sobre todo en espazos urbanos mestos e con pouca vexetación. Os espazos verdes, en xeral, teñen un efecto positivo e tranquilizador para as persoas, contribúen á sensación e percepción de benestar dos usuarios.

Por séculos, o termo ecolóxico ou sustentábel non eran conceptos que se plantexaran como unha necesidade inminente, simplemente era a resposta a unha lectura consecuente da linguaxe da natureza e o entorno; termos que coa industrialización, a medra da cidade e o elevado valor do terreo urbanos, se foron terxiversando.

Na actualidade, a realidade e a problemática é outra. Existe unha tendencia crecente e urxente a ter en conta parámetros medioambientais, sustentábeis e bioclimáticos, para proxectar"coa natureza", respectando, reforzando e identificando a súa linguaxe co fin de compor así un paisaxe propio.

A pesar de que o habitante da cidade acepta e se amolda a vivir nunha paisaxe gris, de muros altos e espazos reducidos, busca o equilibrio e o contacto coa natureza. A substitución de espazos verdes por equipamento urbano dá lugar á procura de alternativas que amplíen e reforcen as superficies vexetadas. Unha clara resposta a esta tema a alternativa que brinda o "paisaxismo vertical".

Mostrarei un percorrido polo mundo e a historia do Paisaxismo Vertical:

1. Reidy Edifício de apartamentos: Rió de Janeiro, Brasil 1950

Neste edificio a altura entre os andares, a disposición irregular dos balcóns e a abundante vexetación, logran que a ventilación cruzada funcione e se maximice de xeito favorabel para os vexetais.

2. Banca Catalana: Barcelona, España 1970

Este edificio representa un dos primeiros edificios intelixentes e transformouse nun ícono da arquitectura. Conta cun sofisticado sistema informático para irrigar as plantas.

É sen dúbida un descanso visualizar unha construción tan verde, rodeado de torres convencionais.

3. Skys Crapers: Elaphant e Castel. Eco Tower. Londres, Inglaterra 2000 (Residencial)

Rañaceos ecolóxico. Os espazos verdes ascenden dende o xardín para crear unha continuidade ecolóxica. Utilizase unha mistura de especies que garanten o verdor permanente.

4. Aichi Expo: Muralla verde. Nagoya, Japon 2005

Na Expo Praza desta exposición universal, construíronse paredes elaboradas con paneis vexetais que se sobrepoñen, denominadas Bio Lung (Bio=vida e Lung= pulmóns). Consiste nunha estrutura de aceiro básica, reutilizabel, á cal adhírense paneis modulares verdes con aspersores automáticos incorporados.

5. Fundación Cartier: Paris, Francia 1994 l Arq. J.Nouvel e Arq. P.Blanc

Leva varios anos buscando novas formas de climatizar os edificios con solucións inxeniosas.

Na Fundación Cartier, buscou a eliminación dos limites entre o construído e o natural.

Un edificio en vidro e metal no cal exponse arte contemporáneo, unha estrutura que interactúa coa natureza e as transparencias do cristal. Sobre o acceso medra un muro vexetal que se asoma á fachada.

6. Museu du Quai Branly, Paris, Francia 2006 l Arq. Jean Nouvel l Paisaxista : Patrick Blank

Neste caso aplicouse a tecnoloxía do coñecido botánico Patrick Blanc, especialista en plantas tropicais, nas fachadas que permite desenvolver un paisaxismo vertical, logrando muros verdes e mesturados con vexetación.

7.Hotel Casa Camper: Arq. Fernando Amat, Barcelona, 2004.

Sobre un edificio no Raval de Barcelona, o Arq. Fernando Amat aplicou unha reabilitazón dirixida á funcionalidade e o confort.

O xardín vertical ten 18 m. de altura, e esta composto por 117 Macetas de Aspidistras ordenadas nun anden metálico verde que enmarca e soporta cada planta. Converte o patio nunha instalación que brinda ao interior frescura, relaxación e vitalidade.

O rego do xardín, é un sistema por pingo dirixido a cada maceta,que proven do sistema de alxibes de augas de choivas e reserva, que esta na cuberta.

8 .Horto urbano: Leopoldo group design, Barcelona 2004

O Horto urbano de Leopoldo consiste nunha liña de xardineiras de aluminio e cubetas de rafia plástica que permite cultivar todo tipo de hortalizas, plantas recendentes, medicinais e froitas en pequenos espazos como terrazas, balcóns, porches... Especialmente, esta pensado para espazos urbanos onde a posibilidade do cultivar é case nula.

9.Persiana Vexetal: Planta no Aire

Arq. Maria Alejandra Valenzuela, Barcelona, 2007

É unha alternativa que logra achegar e incorporar o elemento vexetal a espazos que carecen de metros en horizontal.

10.Xardins dos Alcazares de Sevilla

11.Viñedos na Rioxa

Cores, texturas, estruturas orgánicas, luz, pezas do quebra-cabeza cos que se xoga, que inspiran, que reflicten o noso sentido e dan vida a un espazo, no cal disfrutamos………..

FONTES: Diversas páxinas de internet e un fabuloso traballo da Arq. Maria Alejandra Valenciela "Paisajismo vertical--Planta en el aire".

Produtores 2012-2013

Produtores 2012-2013
De dereita a esquerda: Kevin, Cristina, Esperanza, Xurxo, Sergi, Gustavo, Jorge, Alex, Tamara, Jacobo, José Manuel.Na parte inferior: Héctor, Óscar, Martín e Ventura. Fáltanos o produtor Brea.

Productores 2010/2011

Productores 2010/2011
De dereita a esquerda e de arriba a abaixo: Chema, Fernando, Andrés, Jesús Manuel, Inés, Javier, David, Carlos, Iria, Toñito, Hugo, Lorena e Ruso. Tamén están no grupo pero faltan na foto:Miguel Angel, Cristina e Zalo

Os Novos Productores

Os Novos Productores
Nesta rubica fotográfica temos os novos productores, tras unha saida o campo, son de esquerda a dereita Mario, Ramón, Silvia, Francisco, Pilar, Jose Manuel, Angel Castro, Alberto, Oscar, J.Martín, Juan, Angel García, Fernando e David.

Os productores

Os productores
Na foto os sonrintes productores, non se sabe si por puro placer ou por inconsciencia ante o que lles espera. Son de dereita a esquerda na liña de atrás: Rocío Torreira, Xosé Manuel Calvo, Julio Cesar Martino, Manuel Rúa, Amable Rodríguez, Marta Fraiz, e na liña dianteira: Francisco Romar, Rocío Gardes, Natalia Piñeiro e Sandra Sánchez. Faltan Rocío Sampedro e o productor ocasional Juan Santiso.

remexe polo blog

 
Producindo Planta - Template By Blogger Clicks