22/4/09
Boa viaxe e boa sorte!!!
Con mis maestros he aprendido mucho; con mis colegas, más; con mis alumnos todavía más. (Proverbio Indú)
- Dicirvos que foi un pracer traballar conxuntamente con vós.
- Que aprendín tanto de vós!!! que non teño máis que darvos as grazas.
- Que estivo xenial o experimentar novos derroteiros na miña forma de ensinar, cunha xente tan fantástica que merece todos o meu respecto e consideración.
- Que fixéstedes un traballo duro, pero creo que mereceu a pena.
- Que me encantou que protestarades, cando o considerastes oportuno, dunha forma tan respectuosa, pero facendo valer a vosa opinión (nunca esquezades isto, as formas son moi importantes si se quere ter razón).
- Que vou botar en falta os desánimos de Sandra, os artigos "especiais" de Xosé Manuel, o bo facer sempre serio de Julio, a timidez de Rocío T, a frescura e as ideas claras e comprometidas de Rocío G., as protestas porque non lle sae o que quere de Rocío S, a seriedade e paciencia de Manuel, as ocorrencias xeniais de Amable, o sorriso pícaro de Fran, e as parrafeadas consigo mesma de Natalia como si estivese soa na clase.... e ata a Juan que aínda que non tiña este módulo, invitámolo a participar pero só nos deu ánimo dende fora do rodo (OS ÁNIMOS TAMÉN AXUDAN) e a Marta que comezou neste proxecto aínda que o deixou pronto, esperemos que o retome con novas ilusións.
MOITAS GRAZAS A TODOS E A TODAS.
FOI UN AUTÉNTICO PRACER.
FOI UN AUTÉNTICO PRACER.
SORTE NA NOVA ETAPA QUE INICIADES, ESPERO QUE O MUNDO LABORAL SEXA BENÉVOLO E VOS DE A OPORTUNIDADE QUE MERECEDES. ¡¡¡¡BOA VIAXE!!!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)
